Իմ կողմից հարգված լրագրող, «Մերոնք» շարքի հեղինակ Սուրեն Սարգսյանը եթերում անեկտոդ է պատմում .
- ...մեկը դիմացինին հարցնում է՝ կուզեի՞ր ձի լինել: Դիմացինն էլ թե՝ չէ՛, չէի ուզենա:
Հարցնողն էլ թե ՝ դե այդպես էշ էլ մնա։
Սուրեն ջան, իսկ գիտե՞ս, որ Հայնրիխ Հայնե գերմանացի բանաստեղծը ինչպես
է շարունակել այդ անեկտոդը, բայց արդեն լուրջ.
երկարականջ էշը, դունչը լիզելով,
Այսպես բարբառեց ձայնով դուրեկան՝
Ես իմ գլուխը չեմ տա փորձանքի,
Ինչպիսին էլ, որ լինի ապագան:
Այո, ձեզ համար, հպարտ ձիերիդ,
Սարսափելի է վաղն արդեն դառնում,
Բայց մեզ, եղբայր իմ, համեստ էշերիս.
Եվ ոչ մի վտանգ չի սպառնում:
Շեկ լինենք, նախշուն, սև թե սպիտակ,
Էշն իր ապրուստը միշտ էլ կունենա,
Էշը կմնա միշտ էլ պիտանի:
Այս հին աշխարհը իր կարգով կընթանա,
Եվ բնության մեջ շատ բան կփոխվի,
Բայց բնության պես հավետ անփոփոխ
Էշը կմնա, կհարատևի...
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ